Wij proberen al twee weken de leuvense dichter Charles Ducal in de studio te krijgen. Hoe konden wij ooit vermoeden dat hij ook echt de Herman De Coninckprijs zou winnen. Een dikke proficiat van A propos!
In deze A Propos willen we een beeld schetsen van het hedendaagse poëzielandschap in Vlaanderen. We focussen ons daarvoor op de relatie tussen taal en muziek in de poëzie van het begin van deze 21e eeuw.
Al sinds de 2e helft van de 20e eeuw hebben het muzikale en het talige een hechte band. Die relatie werd nog meer gestimuleerd door de manier van uitvoeren en door nieuwe bevindingen binnen de linguïstiek.
Als we beginnen bij het begin, dan moeten we eerst en vooral stilstaan bij het oeuvre van Paul Van Ostayen. Hij gaf in de 20e eeuw de aanzet tot de sonore en experimentele poëzie in Vlaanderen. Zelf haalde de dichter de mosterd bij de Russische Avant-garde dichters van begin 20e eeuw. Net zoals zij, ging hij op zoek naar een nieuwe taal, een nieuwe expressie
Op zijn beurt is Van Ostayen ook een inspiratiebron voor vele dichters. Zijn werk is nog steeds zeer actueel. Zo brengen Jelle Meander en Maja Jantar u in het volgende fragment hun versie van Bezette Stad. Het prachtige visuele gedicht hebben zij in een nieuw grafisch kleedje gestoken. Ze brengen het voor u op hen eigen originele manier.
Ook een ander gedicht van Van Ostayen, Melopee, is nog steeds brandend actueel en modern. We laten u twee versies horen. De eerste door Peter Holvoet-Hanssen en de Antwerpse groep The Chocolate Lovers. De tweede versie heeft het poëzie forum Parlando naar aanleiding van deze gedichtendag samengesteld.
Dat de vorm van deze gedichten niet uit de lucht kwam vallen is duidelijk.
In het Rusland van begin 20e eeuw waren de Russische Avant-Garde dichters op zoek naar een nieuwe taal, een nieuwe manier van expressie.
Een van de bekendste uit deze generatie is lebnikov. Zijn voorbeeld, zijn werk zindert nog steeds na bij zij die zich bezig houden met sonore en polyphone poëzie.
Hugo Ball is niet russisch, maar hoort zeker wel in dit lijstje thuis. Deze DADA dichter maakte met Karawe één van de meest bekende nonsensicale geluidsgedichten. Op de opname hoor je Mary Osmond die tijdens een amerikaanse tv-show dit gedicht moest voorlezen, haar gezicht daarbij naar de camera draaide, en het hele ding uit het hoofd reciteerde en daarmee iedereen verbaasde.
Na dit kunnen we meteen ook luisteren naar de musicaliteit van het Vietnamees bijvoorbeeld.
Met de onmogelijke naam: Chi-Trung Nguyen, wiskundige en filosoof is steeds op zoek naar een thuis. Sinds 1969 leeft hij in Duitsland als banneling.Leegte en Tijd zijn steeds weerkerende onderwerpen en onderzoeksgebieden in zijn werk.
Van Vietnam naar Chili. Want als we de Stille Oceaan oversteken komen we bij Sergio Badillo Castilla terecht, de stichter van het transrealisme. Ook hier is Tijd een essentieel onderdeel in het werk, of beter de vervormde tijdslijn.
Het transrealisme bekijkt de wereld los van tijd en plaats. De dichter kijkt met facetogen door tijd, plaats en geschiedenis heen. Locaties en persoonlijke gebeurtenissen worden getransponeerd in tijd en ruimte.
In deze A Propos willen we een beeld schetsen van het hedendaagse poëzielandschap in Vlaanderen. We focussen ons daarvoor op de relatie tussen taal en muziek in de poëzie van het begin van deze 21e eeuw.
Al sinds de 2e helft van de 20e eeuw hebben het muzikale en het talige een hechte band. Die relatie werd nog meer gestimuleerd door de manier van uitvoeren en door nieuwe bevindingen binnen de linguïstiek.
Als we beginnen bij het begin, dan moeten we eerst en vooral stilstaan bij het oeuvre van Paul Van Ostayen. Hij gaf in de 20e eeuw de aanzet tot de sonore en experimentele poëzie in Vlaanderen. Zelf haalde de dichter de mosterd bij de Russische Avant-garde dichters van begin 20e eeuw. Net zoals zij, ging hij op zoek naar een nieuwe taal, een nieuwe expressieOp zijn beurt is Van Ostayen ook een inspiratiebron voor vele dichters. Zijn werk is nog steeds zeer actueel. Zo brengen Jelle Meander en Maja Jantar u in het volgende fragment hun versie van Bezette Stad. Het prachtige visuele gedicht hebben zij in een nieuw grafisch kleedje gestoken. Ze brengen het voor u op hen eigen originele manier.
Ook een ander gedicht van Van Ostayen, Melopee, is nog steeds brandend actueel en modern. We laten u twee versies horen. De eerste door Peter Holvoet-Hanssen en de Antwerpse groep The Chocolate Lovers. De tweede versie heeft het poëzie forum Parlando naar aanleiding van deze gedichtendag samengesteld.
Dat de vorm van deze gedichten niet uit de lucht kwam vallen is duidelijk.
In het Rusland van begin 20e eeuw waren de Russische Avant-Garde dichters op zoek naar een nieuwe taal, een nieuwe manier van expressie.
Een van de bekendste uit deze generatie is lebnikov. Zijn voorbeeld, zijn werk zindert nog steeds na bij zij die zich bezig houden met sonore en polyphone poëzie.
Hugo Ball is niet russisch, maar hoort zeker wel in dit lijstje thuis. Deze DADA dichter maakte met Karawe één van de meest bekende nonsensicale geluidsgedichten. Op de opname hoor je Mary Osmond die tijdens een amerikaanse tv-show dit gedicht moest voorlezen, haar gezicht daarbij naar de camera draaide, en het hele ding uit het hoofd reciteerde en daarmee iedereen verbaasde.
Na dit kunnen we meteen ook luisteren naar de musicaliteit van het Vietnamees bijvoorbeeld.
Met de onmogelijke naam: Chi-Trung Nguyen, wiskundige en filosoof is steeds op zoek naar een thuis. Sinds 1969 leeft hij in Duitsland als banneling.Leegte en Tijd zijn steeds weerkerende onderwerpen en onderzoeksgebieden in zijn werk.
Van Vietnam naar Chili. Want als we de Stille Oceaan oversteken komen we bij Sergio Badillo Castilla terecht, de stichter van het transrealisme. Ook hier is Tijd een essentieel onderdeel in het werk, of beter de vervormde tijdslijn.
Het transrealisme bekijkt de wereld los van tijd en plaats. De dichter kijkt met facetogen door tijd, plaats en geschiedenis heen. Locaties en persoonlijke gebeurtenissen worden getransponeerd in tijd en ruimte.
En van Vietnam terug naar hier. In ‘de Nieuwe Reeks’, die concerten met hedendaagse composities hier in leuven, wordt op 21 februari het muziektheaterstuk Al Amin Dada gepresenteerd. De Basis is een nieuwe compositie van de (dit jaar 75 jaar geworden) componist Lucien Goethals. Het libretto is van Jelle Meander die we deze uitzending al eerder hoorden. Het is een surrealistisch droomdicht omtrent het bizarre leven van de Oegandese oud-dictator Idi Amin. Je krijgt van ons alvast een voorsmaakje…..
Herbeluister: http://www.archive.org/details/apropos25012007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten