27.1.07

A PROPOS 21: BFF & Het Feest

Moderedactrice Sofie ging naar de Brussels Fashion Fair die nu al voor de tiende maal in, hoe kan het ook anders, Brussel neerstrijkt. Een verslag van onze eigenste fashionafficionida!


Link: www.bff.be




De Reynaertghesellen uit Leuven wagen zich aan Festen van Dogma-cineast Thomas Vinterberg. Wij herinneren ons een familiefeest vol incestverhalen en xenofobe liederen. Benieuwd wat zij er van gemaakt hebben!

Link: http://www.reynaertghesellen.be/public/festen.php



Bij Radio Scorpio kun je sinds kort een workshop radiomaken volgen. Op een viertal uur tijd leren we je de kneepjes van het radiovak. Je leert er teksten schrijven, interviews afnemen, plaatjes kiezen, knopjes draaien en veel meer. De magie van radio maken bovenaan het menu.Vijf jongeren wonnen eind december een plaatsje in de eerste aflevering van onze workshops, via een wedstrijd georganiseerd door MaKs!, een magazine voor scholieren uit de tweede en derde graad. Ze maakten hun eigen versie van Radio Scorpio's cultuurprogramma A Propos, met daarin reportages over een hiphop-dansgroep en een optreden van vendelzwaaiers.


Het resultaat kun je hier beluisteren.Wil je er graag bij zijn voor een volgende aflevering van onze workshops, hou dan alvast vrijdag 23 maart of woensdag 4 april vrij. Inschrijven kan tot Valentijnsdag 14 februari, via deze website of aan het STUK-onthaal.Radio Scorpio organiseert de workshops radiomaken in samenwerking met STUK en REC Radiocentrum

Herbeluister: http://www.archive.org/details/apropos01022007

A PROPOS 20: Gedichtendag


A Propos 20 staat helemaal in het teken van de gedichtendag, maar eindigen doen we met een reportage van Katharina met acteur Johan Heldenbergh over Trouwfeesten en Processen van Arne Sierens.

Wij proberen al twee weken de leuvense dichter Charles Ducal in de studio te krijgen. Hoe konden wij ooit vermoeden dat hij ook echt de Herman De Coninckprijs zou winnen. Een dikke proficiat van A propos!


In deze A Propos willen we een beeld schetsen van het hedendaagse poëzielandschap in Vlaanderen. We focussen ons daarvoor op de relatie tussen taal en muziek in de poëzie van het begin van deze 21e eeuw.
Al sinds de 2e helft van de 20e eeuw hebben het muzikale en het talige een hechte band. Die relatie werd nog meer gestimuleerd door de manier van uitvoeren en door nieuwe bevindingen binnen de linguïstiek.

Als we beginnen bij het begin, dan moeten we eerst en vooral stilstaan bij het oeuvre van Paul Van Ostayen. Hij gaf in de 20e eeuw de aanzet tot de sonore en experimentele poëzie in Vlaanderen. Zelf haalde de dichter de mosterd bij de Russische Avant-garde dichters van begin 20e eeuw. Net zoals zij, ging hij op zoek naar een nieuwe taal, een nieuwe expressie

Op zijn beurt is Van Ostayen ook een inspiratiebron voor vele dichters. Zijn werk is nog steeds zeer actueel. Zo brengen Jelle Meander en Maja Jantar u in het volgende fragment hun versie van Bezette Stad. Het prachtige visuele gedicht hebben zij in een nieuw grafisch kleedje gestoken. Ze brengen het voor u op hen eigen originele manier.

Ook een ander gedicht van Van Ostayen, Melopee, is nog steeds brandend actueel en modern. We laten u twee versies horen. De eerste door Peter Holvoet-Hanssen en de Antwerpse groep The Chocolate Lovers. De tweede versie heeft het poëzie forum Parlando naar aanleiding van deze gedichtendag samengesteld.


Dat de vorm van deze gedichten niet uit de lucht kwam vallen is duidelijk.
In het Rusland van begin 20e eeuw waren de Russische Avant-Garde dichters op zoek naar een nieuwe taal, een nieuwe manier van expressie.

Een van de bekendste uit deze generatie is lebnikov. Zijn voorbeeld, zijn werk zindert nog steeds na bij zij die zich bezig houden met sonore en polyphone poëzie.
Hugo Ball is niet russisch, maar hoort zeker wel in dit lijstje thuis. Deze DADA dichter maakte met Karawe één van de meest bekende nonsensicale geluidsgedichten. Op de opname hoor je Mary Osmond die tijdens een amerikaanse tv-show dit gedicht moest voorlezen, haar gezicht daarbij naar de camera draaide, en het hele ding uit het hoofd reciteerde en daarmee iedereen verbaasde.

Na dit kunnen we meteen ook luisteren naar de musicaliteit van het Vietnamees bijvoorbeeld.
Met de onmogelijke naam: Chi-Trung Nguyen, wiskundige en filosoof is steeds op zoek naar een thuis. Sinds 1969 leeft hij in Duitsland als banneling.Leegte en Tijd zijn steeds weerkerende onderwerpen en onderzoeksgebieden in zijn werk.

Van Vietnam naar Chili. Want als we de Stille Oceaan oversteken komen we bij Sergio Badillo Castilla terecht, de stichter van het transrealisme. Ook hier is Tijd een essentieel onderdeel in het werk, of beter de vervormde tijdslijn.
Het transrealisme bekijkt de wereld los van tijd en plaats. De dichter kijkt met facetogen door tijd, plaats en geschiedenis heen. Locaties en persoonlijke gebeurtenissen worden getransponeerd in tijd en ruimte.

En van Vietnam terug naar hier. In ‘de Nieuwe Reeks’, die concerten met hedendaagse composities hier in leuven, wordt op 21 februari het muziektheaterstuk Al Amin Dada gepresenteerd. De Basis is een nieuwe compositie van de (dit jaar 75 jaar geworden) componist Lucien Goethals. Het libretto is van Jelle Meander die we deze uitzending al eerder hoorden. Het is een surrealistisch droomdicht omtrent het bizarre leven van de Oegandese oud-dictator Idi Amin. Je krijgt van ons alvast een voorsmaakje…..

gedichtendaggedichtendaggedicht

--Philip Meersman

Weer gedichtendag
iedereen in de weer
weren weren leren
schrijven woorden
ik scrabbel dubbele woordenwaarde
vlot uit de pen die niet van mij is.
Ik tik letters de virtualiteit in
hopend op een lezer (geen licht)
ik tik tokkelend lettergrepen en
chocoladerepen grijpen de macht, hoera!
hazelnoten worden verkracht, hoera!
Zij doen me lusten en zingen,
verdrijven het denken
soesden me roomslags de slaap in in in in in.
Ik telde schapen in Baskerville
en stak Cerberus' hok in brand.
Waarom? Vraagt u
Ik moet me toch warmen?
Dacht de dichter.
En die zat in mij, ook die nacht
zelfs die nacht
zelfs die nacht.
Want mijn cyberletters zeggen niets meer dan wat woorden na elkaar
na elkaar
na elk aar
n'elkar
nectar
zoete woorden
woorden oorden
van genot
dot
dot
dot

17.1.07

A PROPOS 19: OPEN HUIS - FLACC


Onze maandelijkse columnist Thomas Bellinck trapt de uitzending af en vertelt en passant iets over zijn nieuwe culturele uitspattingen


Steven Op De Beeck van de Genkse Kunstenaarswerkplaats FLACC komt iedereen uitnodigen op hun Open Huis. Maar wij willen eerst wel weten waarom!



Elien Haentjens ging kijken naar NIETS van Nick Balthaseren en heeft daar IETS over te vertellen.

Tim Toubac zag de schilderijen van Virginie Bailly in de Transit galerie in Mechelen. Misschien iets in de uitzending hierover. Alleszins te lezen op de blog!

Bespreking - Troubler Les Lointians - Virginie Bailly

-- Tim Toubac

Virginie Bailly, Troubler les lointains,
series 1 - 1, 2006, 110 x 180 cm, oil on canvas

Bespreking Niets - Nic Balthazar

--Elien Haentjes
Dag Elien, welkom in de studio. Jij hebt vorige week het stuk ‘Niets’ met Roel Vanderstukken gezien. De meesten mensen kennen Roel Vanderstukken waarschijnlijk als zanger van het Eén-programma ‘Steracteur, sterartiest’. Hoe was het om hem als acteur aan het werk te zien?

Ik was eigenlijk aangenaam verrast. Roel Vanderstukken zette zijn personage, de autistische jongen Ben, heel geloofwaardig neer. Hij viel nooit uit zijn rol. Misschien zit het feit dat hij het voor de 331ste keer speelde er ook voor iets tussen natuurlijk. Al zou dat ook nadelig kunnen werken. Maar dat deed het helemaal niet.
Het stuk is gebaseerd op het boek ‘Niets was alles wat hij zei’ van Nic Balthazar.

Roel Vanderstukken speelt dus Ben. Zijn er nog andere personages?

Ja en neen. Live zien we alleen Ben. De andere personages komen aan het woord in videofragmenten. Eigenlijk is het stuk opgevat als een Koppen-reportage die ingeleid wordt door nieuwsanker Wim De Vilder. In de videoreportage komen alle personages aan bod, behalve Ben. Hij komt niet aan het woord in de reportage, we zien hem enkel op het toneel als reactie op de video.

Dus de reportage en de monoloog zijn in elkaar verweven?

Ja inderdaad. Inhoudelijk vullen ze elkaar mooi aan. Soms vertellen de personages in de reportage iets en reageert Ben daar op. Op andere momenten is het net omgekeerd. Door die twee verhaallijnen te combineren treden de toeschouwers langzaam binnen in de leef- en denkwereld van de autistische Ben. Zo leren we dat Ben nooit iets zegt, dat hij anders is dan de andere kinderen, dat hij een erg hechte structuur nodig heeft, dat hij niet van knuffelen houdt en dat hij altijd in rijm praat. Daardoor krijgt de voorstelling een groot poëtisch gehalte.
Als contrast voor de poëtische tekst is er de vormelijke uitwerking. Vooral de muziek van Praga Kahn en de videogame die voor Ben soms realiteit wordt, zijn heel hard. Ook het strakke witte decor contrasteert met de poëtische tekst.

Het stuk is eigenlijk een schoolvoorstelling voor jongeren vanaf 14 jaar. Denk je dat het geschikt is voor die doelgroep?

Zeker en vast. Door het gebruik van de nieuwe technologieën sluit het stuk aan bij de leefwereld van de jongeren. Op een hippe, moderne manier brengt de ploeg zo een dramatisch verhaal van een jongen die anders is. Ze vangen de aandacht van de jongeren van de eerste minuut en laten ze niet meer los. En ook bij volwassenen is dat het geval.


Als je ‘Niets’ nog wil zien, dan moet je snel zijn. De voorstelling komt niet meer naar Leuven, maar wel nog naar Bierbeek op 10 februari. Voor andere data kan je de website
www.niets.org checken.

11.1.07

A PROPOS 18: Abattoir Fermé








Stef Lernous en Tine van den Wyngaert van Abattoir Fermé komen praten over LALA LAND. Nu druk aan het repeteren, volgende week te zien in het STUK (16-18 jan.)










LADDA heeft een boek uit over subculturen: wij bellen met Tom Palmaerts

-- http://www.ladda.be

Met vriendelijke groet

--tim toubac

Beste luisteraars
Dames, Heren Cultuurconsumenten


U vraagt zicht terecht af hoe wij onze gasten selecteren. U kan het, kunnen wij in uw bemerkingen lezen, toch niet elke week eens zijn met de meningen die wij verspreiden, het forum dat wij geven aan bepaalde cultuurbrengers en de onderwerpen die we aan bod laten komen. U vindt dat bepaalde instellingen toch wel bevoordeeld worden in onze berichtgeving, dat wij vaak uit een zelfde vijver vissen en dat het kritisch potentieel van een onafhankelijke radio toch niet volledig benut wordt, Alleszins niet in ons cultuurprogramma À propos.

Wij zijn ons terdege bewust van deze situatie. En wij willen ons hiervoor met graagte op de borst kloppen, maar die borst kan niet enkel de onze zijn. Ook u hebt hierin een verpletterende verantwoordelijkheid waaraan u al te graag voorbij lijkt te gaan. À propos wil als radioshow een seismograaf zijn van de culturele actualiteit, en dan in het bijzonder van de culturele actualiteit binnen het zendbereik van uw favoriete radiozender. Wij durven al eens buiten de lijnen tekenen van de door de scorpiogolven gekleurde ether, maar in de eerste plaats willen we u informeren en sensibiliseren over het cultuurleven in de Leuvense regio. Naast deze informerende en sensibiliserende rol willen we u echter ook impulsen geven, u aanzetten tot actie.


Doorheen uw brieven begrijpen we dat een eerste stap gezet is! Tussen de lijnen door kunnen we niet anders dan begrijpen dat u niet zozeer ontevreden bent met uw wekelijkse cultuurshow, maar wel met de culturele scène in de regio. Dat wij veel aandacht besteden aan een beperkt aantal instellingen wil uiteraard enerzijds zeggen dat deze grote spelers een interessant aanbod weten te brengen. Dit kunnen wij enkel toejuichen. Als u diep in uw hart kijkt weet u dat u ons daarin gelijk moet geven. Anderzijds weten wij dat deze aandacht voor de grote spelers een zwaktebod is! Kleinere spelers, organisaties in de niche zijn er onvoldoende in de Leuvense. Wij maken er een punt van om initiatieven die eerder in de marge werken ook een forum te geven, maar zij lijken ofwel erg goed verstopt of gewoon niet te bestaan. Dit is een zeer vreemde situatie in een stad die kan putten uit een erg groot intellectueel kapitaal. De universiteit en de hogescholen zijn als instellingen erg verankerd in het landschap. Toch lijken weinig nieuwe interessante initiatieven te ontstaan vanuit de studentengemeenschap. Wij begrijpen dat zij zich vooreerst willen inzetten voor hun studie en dat zij zich meer dan ooit voorbereiden op een professionele loopbaan. Toch moeten wij betreuren dat het juist deze mensen zijn die kritiek in de mond nemen én het daarenboven mooi kunnen verwoorden. Dit zijn trouwens eigenschappen die we binnen het À PROPOS team hoog waarderen. Als u zich geviseerd voelt moet u zeker eens contact met ons opnemen.

Toch willen we in de eerste plaats een oproep doen naar meer durf, meer cultureel ondernemersschap! En als u dan toch begint, of bent al een tijdje wroeten in de marge, laat dat ons dan alstublieft weten. Want waar wij zoeken vinden we u niet. Verstopt u daarom niet langer! We tellen tot tien, wie niet weg is die is gezien.

Met vriendelijke groet

2.1.07

A PROPOS 17: Marjan Sterckx

Zowel de beeldhouwkunst als de publieke ruimte zijn eeuwenlang, en zeker ook in de negentiende eeuw, als mannelijk domein beschouwd. Toch kregen sinds de late achttiende eeuw meer sculpturen gemaakt door vrouwelijke beeldhouwers dan men tot nu toe aanneemt een plaats in de (semi-)publieke ruimte, en dit bovendien ook in de kunstmetropolen. Dit opmerkelijk fenomeen vormt het onderwerp van het proefschrift waardoor Marjan Sterckx Dr. voor haar naam mag plaatsen. Alles over vrouwelijke beeldhouwsters in een mannenwereld in A PROPOS.





Elien Haentjens ging naar de Spilliaerttentoonstelling in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België. Zij vertelt ons alles over de visionaire oostendse schilder. Link: www.expo-spilliaert.be






Katharina Smets sprak met Carl Von Winckelmann over BEPAALDE DINGEN - één van toonmomenten Podiumkunsten aan het Rits . Op 9/01 en 12/01 om 20u en 11/01 om 14u te zien in de Bottelarij (delaunoystraat 58, molenbeek
5e verdieping) reservaties:
bepaaldedingen@gmail.com







Philip Meersman brengt zijn eindejaarssonnet OPNIEUW! nu integraal én puntgaaf!




Gedicht

Je kreeg vorige uitzending het eindejaarssonnet van Philip Meersman ergens te horen tussen het gekraak en gepiep van radiostudiogekrakeel. Om het goed te maken kan je het deze week opnieuw beluisteren. Alvast hier de tekst:


Sonnet voor 2006


Zo beste, schrijf eens een scherpsnel gedicht
met thema: ‘t cultureel jaaroverzicht
da’s snel gezegd maar hoe dit schrijven
als beelden brakend in mijn maag drijven?

Ik denk aan oorlog en aan ‘t aangezicht
van ‘s verpleegvrouwens dodenstrafgericht
aan kindsoldaten die handenwrijven
aan voedselhulp die schijnt uit te blijven.

Drink dan broeders! Laten w’ons bezuipen!
Laat ons ‘t vrolijk vreten en na ‘t eten
warm en dichte bij elkander kruipen.

Laat ons zingen met luidbralle kreten
Laat ons bidden en laat ons bedruipen
Laat ons ’t jaar zes maar weer snel vergeten.